Damherten…………
In één flits valt het op het netvlies
dat beeld in schaduw van de den
een zevental volwassen herten
die ik vanaf de platen ken.
Van twee zijden verkennen blikken
hoe ’t naderen gevolgen heeft
ik wil ze dichterbij bekijken
welke afstand die het groepje geeft?
Bij 20 meter ligt de scheiding
een enkel hert gaan langzaam staan
ik stap niet verder …ik bewonder
voordat zij uit mijn zicht nu gaan.
Markant…geweldig hun geweiën
majestueus in heel hun zijn…..
de neusvleugels van enk’len trillen
is er gevaar, wie zou dit zijn ?
De mens is toch gevarenzone ..
maar als dit groepje met geweld
zich plotseling op mij zou werpen
was ik in een keer hier geveld.
Onrustig draaiend , met hun ogen
voortdurend op mijzelf gericht
heb ik genoten van dit krachtveld.
In mijn geheugen op gedicht.
th