Aarding(4)
Languit tegen de huid van moeder aarde,
De wind aait zachtjes langs ons,
De zon speelt glinsterende warmte,
terwijl ik de verbinding visualiseer
met haar as en mijn basisbron.
De rust wordt ruw verstoord.
Een groene helicopter van de angst
dendert als grote macho dondervogel,
langs de kustlijn.
De magie van de plaats,
waar aarde lucht
water en vuur samenkomen,
tijdelijk opheffent
Tot een stipje groen verdwijnt,
en ik mijn reis hervatten kan,
naar het middelpunt van de aarde.
Ik schiet m'n pijl naar de as.
En adem m'n spanning en angst uit.