Ik ben moe,
Doodmoe
Van het huilen,
Van de pijn
Maar slapen kan ik niet
Het blijft maar
Door mijn kop spoken
Ik heb honger
Van de dagen
Dat ik niet
Gegeten heb
Maar eten kan ik niet
En wil ik niet
Ik blijf er maar aan denken
Waarom, nou weer
Op zo’n manier?
Kon je het niet zeggen,
Toen je het voor het eerst voelde
Kon je niet vertellen
Wat je had gedaan?
Ik ben moe
En blijf maar denken