Ik zie je zo vaak denken,
hoe zal het met ze gaan?
Zal zij wel genoeg liefde schenken?
Zouden ze weten van mijn bestaan?
4 jaar geleden,
heb je ze voor het laatst gezien.
Je hebt vaak om ze gebeden,
je denkt, is dit wat ik verdien?
Als man stel je niks voor,
in deze klote maatschappij.
En instanties hebben het nooit door.
Je zegt vaak: die kinderen zijn ook van mij!
Ze doen net of je niets betekent.
Als vader ben je waardeloos.
Hier had je nooit op gerekend
en dat maakt je aardig boos.
Zouden je kinderen je missen,
ja dat is de grote vraag.
Dat is dan enkel gissen,
zoals een dag van vandaag.
Ik hoop dat ze je nooit vergeten,
wat voor pappa je werkelijk bent.
Ook al is je ziel door je ex versleten.
Als pappa voor mijn kind ben je een moordvent!
*voor johan*