Ik wil je zo veel geven,
zo veel meer dan ik al doe.
Maar iets in me houdt me tegen,
ik laat het simpelweg niet toe.
Als ik zie, jouw mooie ogen,
gevuld met passie en met lust.
Begint mijn hart zo te bonken,
het laat me niet met rust.
Als jong meisje was ik op het verkeerde moment,
met de verkeerde persoon, op de verkeerde plek.
Hij had me precies waar hij me hebben wilde,
en nu nog maakt dat me gek.
Want nog steeds zit ik vol met woede,
vol met schaamte, vol van verdriet.
Het leed dat me toen is aangedaan;
helemaal vergeten, kan ik het niet.
Gelukkig is er nu alleen maar jij,
met je beschermende armen en lieve lach.
Jij bent de juiste persoon, op het juiste moment.
De tijd is daar dat ik dat eindelijk zeggen mag.
Want door jou vind ik weer wat rust,
de pijn en schaamte, ze vervagen.
Mijn hele hart zal vanaf nu,
enkele jouw liefde en warmte dragen.
Natuurlijk zal ik het soms nog moeilijk krijgen,
dat is gewoon zo van tijd tot tijd.
Maar dan zal ik denken aan jouw 'helende gaven',
Want jouw warmte, jouw oprechtheid, jouw passie,
vuur en liefde, hebben mij toch een klein beetje bevrijd