ik relativeer
gisteren was ik nog gestressed en chagerijnig
vandaag fris en nuchter, weer gefocussed op betere tijden
doe me hoofd omhoog, fok tegenslagen
ik moet en zal slagen
al moet ik zwoegen met de jaren
ik zal blijven leren door te ervaren
ik relativeer
en ik blijf veranderen, posititief
daarom neem ik niet alles voor lief
ik ben niet haatdragen, maar ik vergeet niet
en bepaalde dingen vallen niet goed te praten
die mensen vergeef ik ook niet
ik relativeer
en blijf bezig
al ben ik eventjes lui, toch blijf ik bewegen
ik ben gezegend met veel goede mensen om mij heen
en ik heb geleerd en overleefd met veel blokken aan mijn been
daar ben ik nu voor een deel overheen
en bevind mij nu in fase twee
met goede en belangrijke mensen om mij heen
die neppe slangen ruik ik meteen
ik relativeer
en houd ze op afstand, toch voelen ze me aan de tand
wat is hier nou aan de hand ?
rare situaties tussen mij en vrienden brachten alleen frustraties
want bepaalde vrienden snappen de echte waarde van vriendschap niet
dat was toen
dingen lopen nu anders en tergelijkertijd beter
als ik dit van te voren had geweten......
zal ik hard op spreken
nopes... het zijn mijn levens lessen
die mij telkens weer laten mij beseffen
dus ik relativeer dat ervaring mij de waarde heeft geleerd