Ik vraag maar,
Iets wat jij niet kan beantwoorden
wat je ook zegt, het zijn die dingen zonder woorden
blind om het niet te zien,
Doof om niet te horen.
Het zoeken naar geluk
van buiten zo sterk maar van binnen-
te moe om nog te zoeken
het vechten breekt je op
Boven je zie je het licht
je blijft zwemmen
hoop vervliegt
bij het voelen van tegen gewicht
Ik stap eruit ik wil niet meer
het is dat gevoel
tussen mijn hart en verstand
telkens weer
Ik vraag maar,
Begrijp jij-
als ik zeg
het is mijn keuze
het was mijn gevecht!
Laat je me dan de keuze
om te doen waar ik zo naar verlang
zonder verdrietig te zijn?
want ik ben niet meer bang.