Leeg voel ik me.
Doelloos zit ik voor me uit te staren.
Maar waarom ?
Er is niets om te zeggen, niets om te doen…
Waarom is het gras groen ?
Ja, daarom voel ik me leeg !
Het is gewoon een leegte waar ik geen antwoord op kan geven. Een eindeloos woord, een stil gebaar.
Maar toch is de leegte niet eindeloos.
Dus geef nooit de moed op, want gelukkig komt altijd aan alles een einde !
Al deze woorden die ik nu schrijf, doen deze kille leegte verdwijnen. En nu op dit moment, nu verlang ik al terug naar morgen !