Ik herinner me het geluk
wat ik toen niet voelde, of zag,
maar het schijnt van achter me
tegen me aan en voor me uitDe wereld werd kleiner
en grootser daarmee voor mij
ik hervond het geluk ver weg
maar het was zo dichtbij mij
Het kind in mij draag ik in mijn hart
stilte vind ik in geluid, en rust
ben ik, sinds ik besef
dat leven het mooiste is
H.J.: | Dinsdag, maart 13, 2007 22:52 |
al weer schitterbaar Renate. wat een hoopvolle laatste strofe. kus |
|
Sarah Blind: | Dinsdag, maart 13, 2007 21:38 |
Wat een mooie serie... Liefs, Sarah |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2007 | ||
Thema's: |