Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Zó veel onverteld
Er is zó veel
Ik nog wil zeggen
Krijg het gewoon niet
Over mijn lippen
Kan de klanken niet vormen
Met mijn tong
Mijn mond niet bewegen
Naar de woorden
Die willen zeggen
Wat er in me om gaat
Op mijn hart staat
Hoe graag ik niet meer leven wil
Alles aan anderen wil geven
Nutteloos mijn tijd verspil
Zonder ooit nog te willen leven
Ik kan niet zeggen
Wat er gebeurt in mij
Met mij en om mij heen
Kan niet ontsnappen
Nergens aan
Nooit een keer laat het mij alleen
Het heeft me kapot gemaakt
Na al die jaren
Mijn binnenste buiten gehaald
En omgekeerd
Kan niet meer bedaren
Ben zo verward en ’t voelt eenzaam
Hoewel ik weet dat ik niet alleen ben
Doet iets me nog zo veel pijn
Maar kan het niet zeggen
Hoewel ik genoeg woorden ken
Is het niet uit te leggen
Wat ik voel en zo beleef
Zelfs al die woorden die ik schreef
Scheppen geen compleet verhaal
Van al die pijn waar ik van baal
Mijn vroegere ik
Ben suïcidaal
En nog het hardst van allemaal
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
+lory+
Gecontroleerd door:
Sunflower
Gepubliceerd op:
11 maart 2007
Thema's:
[Verlangens]
[Verdriet]
[Delen]