ramen stomen dof
de spiegel beslaat
een deur sluit
geen licht meer
donker de weg
het pad uit zicht
heuvels te hoog
vol kronkels
er staat een kaars
eenzaam, vol warmte
het doffe glas, de glans verloren
parels aan de hemel
wijzen jou de weg
- Suus -: | Zondag, maart 11, 2007 21:48 |
Ik voel me wel eens dat doffe glas en dit is heerlijk herkenbaar, mooi, doch pijnlijk gevoel rakende beschreven... Dikke knuffel en alle liefs van mij |
|
hiljaa: | Zaterdag, maart 10, 2007 19:16 |
een pas vol kronkelsomhoog en omlaagn doch de warmte zal in je blijven zolang je de kaars laat branden!! knufleifs--hiljaa-- |
|
Ludy: | Zaterdag, maart 10, 2007 18:16 |
Kan zo maar gebeuren ja. Lees Gewiegd en laat je opbeuren? Liefs, Ludy |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 10 maart 2007 | ||
Thema's: |