Je deed me veel verdriet, niet bewust
Ik kom maar niet tot rust.
Ik kon wel janken,
Ik wou dat er dranken bestonden; liefdesdranken.
Maar dat bestaat niet ik moet je laten gaan.
Ik moet je van me afslaan
Ik kan alleen maar aan jou denken,
En aan die tijd dat ik jou voor het eerst zag, terugdenken.
Je bezorgt me veel verdriet, en toch probeer je me optevrlokijken,
Ik wilde eerlijk tegen je zijn, maar was te laat.
Toen ik het hoorde dat je met iemand anders had, mijn gevoel onbeschrijfbaar
Mijn hart, zo snel, zo breekbaar.
Je realiseerd het je niet, ik had het je eerder moeten zeggen,
Ik moet me er maar bij neerleggen.
Ik zal je nooit kunnen krijgen,
Naar jou zal ik het altijd moeten verzwijgen.
Maar met al dit gezeur,
Wil ik niet dat ik om je treur.
Maarja gevoelens wat doe je eraan?
Ik kan je wel slaan.
Toch blijf ik altijd stiekem van je houden,
En mijn gedachte aan jou zal ik altijd bij me houden.
Ik zal vast en zeker niemand anders ontmoeten als jij,
Maar toch, als ik aan je denk word ik verdrietig én blij.