luister zwijgzaam naar mijn hart.
Ik tast in het duister,
waar ik zwijgzaam naar mijn hart luister.
Maar de woorden zijn niet te verstaan.
Met de tijd in een verwarrend geruis over gegaan.
Zo duidelijk en toch onhoorbaar.
Er zit teveel.
Nu ligt alles door elkaar.
Ik tast in het duister.
Horend alleen maar dat niet begrijpende gefluister.
Ik tast in het duister,
luister zwijgzaam naar mijn hart.
Teveel is er gebeurd.
Hou de gevoelens niet meer apart.
Ik tast in het duister,
maar er is enkel alleen een
geruis.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mellody 2 you | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||