Ontbonden in gebondenheid,
geloof in liefde is verpulverd,
de nacht leeft nogsteeds
in m'n stil gelegde hart.
Langzaam laat je me los,
niet meer gelovend of vechtend
voor een leven met z'n twee.
Ik schaamde me voor
je vasthoudendheid.
De jaloersheid nam te duidelijk
de stille overhand.
Je hield me vast,
maar verloor zoveel grip.
Ik rukte me los, verloor
de gebrokenheid van
onze losgelaten relatie.
Ik wilde meer vrijheid,
vergat de gevolgen van dien.
Nu ben ik je kwijt,
de liefde verloren, vergat
wat het was,
om samen te zijn.