Het is niet te geloven
Wat verdriet met een mens doet
Je voelt je zo leeg
En eenzaam
En de pijn die je dan voelt
De tranen rollen over de wangen
Ze zijn heet
En komen van ver
Ik heb geen enkel verlangen
Dan te wenen
En vergeet
Dat wanneer ik morgen wakker wordt
Het verdriet er misschien niet meer zal zijn
Dat ik opnieuw wat hoop krijg
In een betere dag
Waar alles weer anders kan zijn
Maar nu helpt het me niet
Ik ween en ween
En voel me leeg
Is er dan niemand
Die om me geeft
Wie zou me missen
Stel ik dan de vraag
Mijn kinderen
Mijn vrienden
Het is voor mij
Nu allemaal zo vaag
Een vlucht van deze wereld
Is alles wat ik wil
Maar mag ik daarvoor kiezen
Als een ander dat niet wil
Ze houden van mij
Ik weet het zeker
Maar nu raakt het me niet
Er is maar één ding
Dat me bezighoudt
En dat is mijn verdriet ...