De trein raast ver weg door de nacht,
geluiden worden gedragen met de wind,
de stilte is verdwenen.
Het was zo stil,
de trein maakt de geluiden wakker
en overal komen geluiden tot leven.
Je had ze niet gehoord
de stilte had je echt ervaren
was bijna in slaap gevallen.
Je had echter niet het besef
dat het in je hoofd niet stil was
je alsmaar aan het malen was.
Het piekeren is de onrust van het leven
brengt niet jezelf tot de kern
om echt eens jezelf lief te hebben.
Wordt eens goed wakker
en schud je hoofd maar eens goed
zodat je weet wat je doet.
Zie dan dat je echt niet alleen bent
die het moeilijk heeft
dat er meer ellende is in de wereld.
Ga dan maar weer lekker liggen
zie dan maar eens naar je hart
zodat je weet waar stilte werkelijk is.
Uiteindelijk kan geen enkel geluid
je stilte nog verstoren
en worden vragen antwoorden.
30-01-‘02/16:30