He jij, je lijkt zo open, maar je bent zo gesloten

Dit is een zin die ik de laatste tijd vaak hoor
Je zou kunnen zeggen het is een qoute die op het moment bij mij hoort
Eigenlijk al mijn gehele leven
Zelfs verwikkeld in een mooi papiertje met als lintje: "Intrinsiek"
Ja, ik heb nu eenmaal een bepaalde gereserveerdheid aangemaakt!
Dit van door de jaren heen.

Wie heeft er nu een probleem?
Aanraken en geraakt worden, dat is pas een issue!

Waarom zou ik iets vertellen, als de ander toch iets anders beluisterd?
En mij het gevoel geeft gelijk in hokjesgeest te denken?

Daar kun je nog wat van leren, word er dan gezegd
Maar dat doe ik toch ook door te observeren en te lezen tussen de regels door
Als ik iets niet zeker weet dan zet ik er een vraagteken achter?
En stel ik een vraag in een hele zin

Waarom zou ik uberhaupt aan iedereen mijn levensverhaal vertellen?
Ik ben deze zelf aan het verwerken, op mijn eigen manier en wijze!
En een persoon die voor mij alleen een hoi en dag persoon is, zit hier lijkt mij ook niet op te wachten?
Nieuwsgierigheid kan bedwongen worden!

Een collega van mij noemt mij "Dwars"
Ik vroeg aan hem wat hij daarmee bedoelde
Je wilt niets van een ander aannemen, was zijn antwoord
Pardon, zei ik toen, ik cijfer mezelf eerder weg dan dat ik niets beleef van een ander

Kan iemand mij vertellen waar het boek ligt met de gedragsregels waar je je blijkbaar aan moet houden
Een eigen identiteit mag niet gevormd worden
Conditionering is in allen aanwezig
Het maakt ons alleen te midden van een grote groep

Waarom dingen doen, waarvan je van tevoren wist dat je er niets aan zou vinden
Telkens het bewijs krijgen van zie je nou ik ben anders dan de ander

Ik vind dit niet leuk!
Oorzaak van het gevolg, een gevolg apart door de ontstane oorzaak

(Lijk ik nu op een parel in een schelp?)