Er zijn woorden voor de dingen die wij niet beschrijven
zoals er handen zijn die reiken naar het onbevangene.
We strekken onze armen uit naar de hemelen die wij
in onze poëtische benaderingen hadden dichtgeritst.
Teveel licht zou onze wereld schaden, wij sluiten
liever de ogen en rijmen het onmogelijke samen.
Onze gedichten zullen zich dan ook niet laten lezen;
iedere dichter vormt zijn eigen beschouwing van de
imperfectie in gebruikte woorden,en schetst een beeld, zoals alleen een schrijver kan.
Panta Rhei: | Zondag, maart 04, 2007 17:42 |
Tantalus-kwelling in de witte regels :P hehe. mooi :) dat dichtritsen bevalt me wel. |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, februari 28, 2007 04:26 |
En er zijn dichters die schrijven zoals enkel een poëzie-liefhebber kan. Liefs, |
|
jasmienschrijft: | Dinsdag, februari 27, 2007 21:37 |
Mooi, de schrijverswereld met zijn beelden.. groetjes, jasmien |
|
Sarah Blind: | Dinsdag, februari 27, 2007 19:37 |
Het leest lekker. Liefs, Sarah |
|
cest-moi: | Zaterdag, februari 24, 2007 16:46 |
ontzetttend mooi en graag gelezen! | |
Ludy: | Zaterdag, februari 24, 2007 11:38 |
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zaterdag, februari 24, 2007 11:28 |
..ervaren.. ;) foutje | |
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zaterdag, februari 24, 2007 11:27 |
Ja en dat beeld zal door iedereen anders ervarwen worden mooi zoals jij je beelden verwoord liefs Ria |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 24 februari 2007 | ||
Thema's: |