zij appelde en slangde
ben de wereld afgegaan
sandaal en pij
zijn aangeschoten
ik wilde me ontbloten
in adams paradijs
ben er niets
mee opgeschoten
zij appelde en slangde
ving mij met oog en handen
ik viel voor haar wellustig lijf
riep de vader voor wat troost
hij was niet thuis deelde
met zijn zoon het heilig kruis
heb maria aangeroepen zij deed
in blauw mij alles uit de doeken
wil melker
23/02/2007
kleinmeisje: | Zaterdag, februari 24, 2007 01:06 |
een heel aparte benadering van het verhaal,leuk gedaan.liefs | |
Cora (ZIJ): | Vrijdag, februari 23, 2007 19:51 |
Nice one, | |
lommert: | Vrijdag, februari 23, 2007 19:48 |
tja ..d''r is al heel wat afge(s)appeld;) stevige greot willem |
|
Mandje: | Vrijdag, februari 23, 2007 10:51 |
prachtig, apart, schitterende titel. liefs, Marianne |
|
tjoke: | Vrijdag, februari 23, 2007 09:44 |
wauw, erg dromerig geschreven :-) kus |
|
hiljaa: | Vrijdag, februari 23, 2007 08:36 |
in vijgeblad gehuld wie was er in schuld appart en graag gelezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 23 februari 2007 | ||
Thema's: |