Stil zat ik op de steen
stil zat ik op de steen en zweefde even
om mij heen handhaven trage passen
een vruchteloos aanhaken aan de aarde
geheimen, eenzaam duister, kelk van leven
met bedwelmend zoete geuren,
bloembedden in een eeuwige ronde,
kale sihouetten vorm gegeven
Liefde, licht hoog verheven…….
maar die teergebouwde zwarte scharen
stil zat ik op de steen en zweefde even
erje: | Donderdag, februari 22, 2007 23:46 |
je kan ook even in mijn Alpenweelde komen daar heb ik 80 ton stenen liggen en altijd wel een plekje waar jij je gedachten kunt verzetten geroeten erje |
|
Cornelia.dvw: | Donderdag, februari 22, 2007 23:16 |
Je woorden laten mij even zweven. Op de drijvende wolken die langs mijn raam zweven. Even het ik het gevoel dat ik echt zweef tussen je woorden Liefs,Cornelia |
|
fortuna: | Donderdag, februari 22, 2007 22:15 |
op een steen met niemand om je heen... in gedachten zonder iets te verwachten... Mooi tot de verbeelding sprekend. Liefs |
|
jasmienschrijft: | Donderdag, februari 22, 2007 21:40 |
mooi, woorden, die fascinieren, ik kom even voor een moment stil naast je zitten op de steen;) gr. jasmien |
|
Jan van Dord: | Donderdag, februari 22, 2007 19:26 |
Dit is weer prachtig, Willem !!! jan |
|
kleinmeisje: | Donderdag, februari 22, 2007 18:41 |
mooi dromerig gedicht,lees het altijd vol aandacht,wil niets missen.liefs ada | |
Hilly N: | Donderdag, februari 22, 2007 15:59 |
Stil op de steen. De wereld draait door om mij heen. Gedachten waar ik mij voor even bij neerleg. Ze zweven voor even van me weg. Een zonnestraal verlicht voor even het duister. In de wind hoor ik een stil gefluister. Dan zie ik het silhouet van de kale boom. En zou wel willen dat ik nog voor even verder droom. Lieve groet, Hilly |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, februari 22, 2007 14:05 |
Een verlichtend geestmoment, ja dan wil je wel zweven.... Liefs... |
|
Fairouz: | Donderdag, februari 22, 2007 12:41 |
Mooi zeg.....groeten, Fairouz | |
sunset: | Donderdag, februari 22, 2007 12:26 |
Heerlijk en heel genietend gelezen derze poëtische verwoording. Ook al voel ik een zekere onderliggende melanchlische droefheid. Liefs, sunset |
|
Peter van Tiel: | Donderdag, februari 22, 2007 12:23 |
Toen jij daar op die steen zat, lag ik nog in bed en zweefde in dromeland. Prachtige poëzie weer. Fijne dag verder. Peter. |
|
sb lavandula: | Donderdag, februari 22, 2007 11:53 |
blijven zweven eventjes weg van alles, liefs hans | |
Roland Hainje: | Donderdag, februari 22, 2007 11:42 |
prachtig, willem! échte poëzie. groetjes, Ro;) |
|
dichterbij: | Donderdag, februari 22, 2007 11:10 |
mooi verwoord liefs |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, februari 22, 2007 11:03 |
Mooike Willem, knuffelaaikusliefslaifs, |
|
dol_fijn: | Donderdag, februari 22, 2007 10:50 |
erg mooi verwoord neergezet graag gelezen knuffies liefs van Dol_fijn |
|
Windwhisper: | Donderdag, februari 22, 2007 10:10 |
Wohhhh en ik zweefde even met je mee, gewoon mezelf zijnde want op die steen zat jij alleen. Liefs Cobie Dit is weer zo prachtig Willem Goede morgen en een dikke kus |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2007 | ||
Thema's: |