Nog op m’n arm
 
Een pijnlijke lach
Pers ik met moeite op m’n mond
Misschien is het nog niet te laat
Hoeft zij nog niet onder de grond
 
Al mijn energie vandaag
Gegeven aan haar leven
Alles wat in mijn bereik ligt
Probeer ik haar te geven
 
Angst draag ik
Dat ze stopt adem te halen
Dan ga ik met haar mee
Zullen nog meer mensen balen
 
Maar haar alleen laten
Dat kan ik niet
Ook al laat ik ook mensen achter
Met verdriet
 
Het arme kind verdient een leven
Het is nog lang niet haar tijd
Werkelijk alles wil ik haar geven
Want echt, ik wil haar niet kwijt  
 
 
 
 
Geschreven door
+lory+
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht
Auteur:  +lory+ Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  21 februari 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.