Vervreemd
Vermoord mij
met de stalen blikken
uit jouw ogen
ijzige woorden
uit het niets
Maak de stilte
in mij wakker
geef mij honger
zodat ik weet
wat dat is
Leen mij jou hart
dan weet ik
wat jij voelt
als je rilt
van top tot teen
Leen jou het mijne
zodat jij voelt
hoe het voelt
onbevreesd te zijn
white_eyes: | Dinsdag, februari 20, 2007 15:51 |
pure poezie! fantastisch geschreven! vriendelijke groet, White_eyes |
|
Oorlam: | Dinsdag, februari 20, 2007 15:06 |
heel goed:) extra schouderaaitjes;) | |
elnini: | Dinsdag, februari 20, 2007 14:48 |
wauw, wat mooi! elke strofe is weer mooier dan de vorige :) best bewaar je tot t laatst, knap gedaan! liefs, eline |
|
Oorlam: | Dinsdag, februari 20, 2007 14:23 |
pats! ik ril ook vaak, maar door andere zaken, hmm hehe | |
Amon: | Dinsdag, februari 20, 2007 14:21 |
heel mooi, zonde van dat afschuwelijke achtergrondje...scuzi hoor...:) | |
L.Bert: | Dinsdag, februari 20, 2007 14:19 |
Prachtig, geweldig mooi gedicht! | |
Auteur: semara | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 20 februari 2007 | ||
Thema's: |