op zoek naar men dromen
eindeloze gang...
zo donker en alleen.
verlicht met kleine lampjes,
leid mij de weg waarheen?
volg mijn voetsporen,
tot aan het eind.
volg de sporen op de grond,
met witte verf mooi afgelijnd.
vergeten waarom ik hier zo ben,
vergeten hoe ik hier ben terechtgekomen.
het enige wat ik nog zeker weet...
is dat ik op zoek ben,
naar men eigen dromen.
zo donker en alleen.
verlicht met kleine lampjes,
leid mij de weg waarheen?
volg mijn voetsporen,
tot aan het eind.
volg de sporen op de grond,
met witte verf mooi afgelijnd.
vergeten waarom ik hier zo ben,
vergeten hoe ik hier ben terechtgekomen.
het enige wat ik nog zeker weet...
is dat ik op zoek ben,
naar men eigen dromen.
Reacties op dit gedicht
| Ton Rijkers: | Zondag, juni 03, 2007 21:11 |
| Een werkelijk prachtig gedicht..met een heel mooie sfeer erin.. Groetjes, Ton |
|
| Geoff: | Dinsdag, maart 13, 2007 12:24 |
| zelfs op deze site schrijf je hele mooie gedichten. gewoon genieten. xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Have_No_Name_ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||