niets wil ik vergeten
in ruisend geluiden als stille gebeden
ik nam nog geen druppel tot mij
want nooit zou ik woorden willen vergeten
geen beeld geen geweld noch wat eens geleden
niet jou noch het dodelijk voorbij
al zou ik dan eeuwig verschrikkingen dragen
en bleven zij altijd de smarten en plagen
de duizend demonen in iedere nacht
drinkend zou ik mezelf toch vergeten
afstompend tot dier van de Lethe bezeten
arie: | Vrijdag, februari 16, 2007 20:13 |
En zie, de man staat op En voel, zijn kracht, zijn warmte Ervaar met hem het ware leven Een zegening in tijd Liefs, arie |
|
fran92: | Vrijdag, februari 16, 2007 17:33 |
mooi verwoord liefs fran92 |
|
Hilly N: | Vrijdag, februari 16, 2007 13:31 |
Het past niet zo bij dit gedicht misschien, maar ik wil je veel plezier wensen dit weekend. Ik vier geen carnaval, ben er niet mee opgegroeid. Geeft niets, ieder zijn ding. liefs, Hilly |
|
M@rcel: | Vrijdag, februari 16, 2007 12:50 |
wat een schitterbare mooie poezie Liefs M@rcel |
|
kerima ellouise: | Vrijdag, februari 16, 2007 11:20 |
...ja, een rivier vol met echo''s van jouw powezie...woorden om nooit te willen vergeten ! liefs, kerima ellouise |
|
lommert: | Vrijdag, februari 16, 2007 08:41 |
ik ken het ''verhaal''...prachtig in jouw zo bijzonder mooie woorden neergezet... stevige groet willem |
|
Windwhisper: | Vrijdag, februari 16, 2007 08:39 |
Weer zo bijzonder mooi...Sunset de Griekse mytholgie kent zulke wonderschone verhalen....je vertolkte dit als een Goddelijk geheel. Liefs Cobie |
|
jantje maan: | Vrijdag, februari 16, 2007 08:14 |
wauw , dit heb je prachtig gebracht zoals alleen jij dit kan grts marc |
|