In gedachten verzonken, denk ik nu aan je.
Jij, mijn grote liefde, waar ik echt alles voor had opgegeven,
....was ineens een vreemde voor me.
Gekwetst, boos en verward liet je me achter.
Voor het eerst in mijn leven had ik mijn ziel aan iemand gegeven.
....en wat was het resultaat?
Mijn hart was gebroken.
Maandenlang van tomeloos verdriet was het gevolg,
....ik begreep het gewoon niet!
Jij, die mij ooit op een voetstuk had geplaatst.
Liet me zomaar vallen,
....in de diepste put ooit.
Uiteindelijk heb ik mijn trots opzij gezet.
En jouw moedig om antwoord gevraagd.
....emotieloos gaf je te kennen "geen hekel aan mij te hebben"
Toen ik jouw woorden las, besefte ik eindelijk.
Dat ik je niet meer nodig had,
....en dat ik verder wilde met mijn leven.
Ik heb je dit ook laten weten.
Geen verwijten meer, het is goed zo!!