11 Februari 2007
het handschrift staart mij aan
met priemende ogen en kil hart
“dit kan toch niet het mijne zijn”
terwijl letters haar bevliegen
droomt zij over een ander leven
één waar mannen haar aanbidden
knielend voor haar zetel verblijven
smeken zij om oneindige aandacht
en haar ongekende gouden aanraking
mijn blauwe bloed stroomt rustig verder
reikt zich uit naar een opvolger
om de mensheid te doen behagen
zoals het enkel in ’t onderland kan
Auteur: Lianne van Kesteren | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 12 februari 2007 | ||
Thema's: |