Hij is nooit blij,
Iedereen loopt hem altijd maar voorbij.
Doen alsof hij niemand is,
Maar dan hebben ze het mis.
Hij is een lieve persoon,
En helemaal niet gewoon.
Dat is zo leuk aan hem,
Dan ook nog zijn stem.
Die klinkt heel stoer,
Klinkt niet als rumoer.
Niemand gaat lachen van zijn gezicht,
Maar bij mij word dan mijn hart verlicht.
Als ik in zijn ogen kijk,
Kijkt hij ook gelijk.
Dan glimlacht hij voor even,
En dan kan ik weer overleven.
Als hij dan in mijn richting loopt,
Ben ik degene die hoopt.
Dat hij mijn hand vast grijpt,
En er dan zachtjes in knijpt.
Als teken dat hij aan mij denkt,
Ben ik degene die hem mijn hart schenkt..,,