Horen, zien en wensen
Welke wereld omvat jouw leven?
Zo moet echt alles gaan
Zonder je nog geheel te kunnen geven
In jouw eigen bepalend bestaan
Willen je oren het niet meer horen
Buitengesloten, is wat ik voel
Kan mijn vrouw-zijn jou nog bekoren?
Niet willen begrijpen, wat ik bedoel
Geen ruimte, te weinig tijd
Leef je steeds meer je eigen leven
Steeds vaker onderling verwijt
Waar is ons samen-zijn toch gebleven?
Eenzaamheid, omarm ik als bondgenoot
Mijn kinderen vragen mijn verantwoordelijkheid
Onvoorwaardelijke liefde uit moederschoot
Wil ik mijn liefde voor jou niet kwijt
Maar wordt het leven een zandkasteel
Glijdend de korrels tussen mijn handen
Met ieder een eigen levensdeel
Zal onze liefde stranden?
Ik hoop dat we sterk zullen zijn
Kracht en liefde zullen hervinden
Verzachtend de hartepijn
Elkaar weer mogen omhelsen als oude beminden