Je staat boven op een brug,
Met aan je vast een steen
Wat ga je daar mee doen?
Waar ga je toch heen?
Tranen lopen over je wangen
Maar je lijkt ze niet te merken
Je bent druk bezig in gedachten
Je klimt op de rand van de brug
Staat er seconden, minuten
Bewegingsloos, Starend naar de zee,
Dit is de weg die haar vader koos
Zal ze hem nagaan,
En zich van het leven bevrijden
Beelden schieten doorhaar heen
Ze roept STOP
Want ze wil dit niet meer
Maar niemand die haar hoort
Haar beslissing staat vast voor dit keer
Ze klimt van de brug af
En maakt die zware steen los
En gaat met betraande ogen naar huis
(A)angel(A): | Maandag, februari 12, 2007 19:24 |
Zoow mooi! Goede beslissing *denk ik* (A)angel(A) |
|
(A)little angel(A): | Zaterdag, februari 10, 2007 21:05 |
mooi geschreven.Kom op dit is de goede keus!Ga zo door (A)little angel(A) |
|
patrick_wijchen: | Woensdag, februari 07, 2007 12:21 |
herkenbaar, helaas :( heel mooi geschreven! liefs patrick |
|
Nadia_Gewoon: | Woensdag, februari 07, 2007 11:49 |
mooi gedichtje ik weet presies hoe je je voeld sterkte kus en knuff nadia |
|