Daar in het donker, op zoek naar wat
licht.De toekomst tegemoet, maar net die
weg kan ik niet vinden. Dromen vallen
stuk, altijd maar opnieuw... Ik heb mijn
ogen gesloten, en niet meer gedroomd. Want
bang ben ik voor wat nu nog komen gaat...
 
Alleen maar lopend in één richting, een
verlangen tegemoet. Maar niet nu, ik kijk
niet meer voor me, ik kijk niet achter me, ik
durf gewoon niet meer te kijken... Alles gaat
ooit voorbij, maar juist dit gevoel blijft bij me.
Een zucht der zuchten werd geslaakt.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
Roo$je vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


Roland Hainje: Maandag, februari 05, 2007 17:56
intens gevoelig,geschreven!
*''het is nog nooit zo donker geweest, of het wordt weer licht!
groetknuff,
Ro;)


Meisje met het hart*: Maandag, februari 05, 2007 17:23
Droef.. zod roef.
Een uitweg komt er vor jouw.


Will hanssen. ben ik et mee eens.

Ik hou vna je xx


fran92: Maandag, februari 05, 2007 16:22
droef maar zo mooi geschreven lieverd
op een dag komt ook die uitweg voor jou!
blijf hopen
wwarme dikke kuss fran92


Will Hanssen: Maandag, februari 05, 2007 15:44
Mooi geschreven, maar niet de moed opgeven hoor!

Uit het diepste duister
van de nacht
zonder gefluister
intens zacht
wordt het licht geboren
je hoeft niets te vragen
bij het ochtendgloren
gaat het dagen

Liefs, Will


M@rcel: Maandag, februari 05, 2007 15:23
prachtig mooi geschreven

Liefs M@rcel


Over dit gedicht
Auteur:  Roo$je Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  christina
Gepubliceerd op:  05 februari 2007
Thema's: