sterren van de nacht
ik hoor de adem in en uit
gestuwd door overleef
met op de bodem het diepe zilt
als roerloos korrels verstild
verdroogd tussen de barsten
klein verteerd op zielegrond
met schrijnend kreet van hoop
tot drenking in aanstond
een kaars is stil ontstoken
tot stromend licht en kracht
omringend het zilt tot kristallen
gelijk sterren van de nacht
| Bieke: | Maandag, februari 05, 2007 22:45 |
| Stilmakend mooi Liefs Bieke, |
|
| switi lobi: | Maandag, februari 05, 2007 19:33 |
| Jouw lichtje scheen bij mij Maria, door jouw fijne reactie van vandaag... Warme knuffel terug, liefsliefs...switi lobi |
|
| dichterbij: | Maandag, februari 05, 2007 08:56 |
| in stilte veel warmte ontstoken liefs |
|
| H.J.: | Maandag, februari 05, 2007 05:46 |
| het licht dat jij ontsteekt is meer dan alleen van de kaars lieve Maria. schitterbaar. kusszz |
|
| M@rcel: | Maandag, februari 05, 2007 00:39 |
| troostend stilmakend mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||