Seconden kruipen
Heel langzaam voorbij
Gevolgd door nog langzamere
Minuten die weer worden
Gevolgd door uren
De tijd loopt nog…
Zelfs zonder jou
Blijft hij nog door gaan
Plotseling ben je uit mijn
Leven verdwenen.
Ik wacht….
Tot je terug komt
Wat niet zal gebeuren
Mijn hart is gebroken
Tranen stromen
Net zo traag
Als die duizenden
Seconden die nog
Voorbij gaan
Het lijkt of mijn leven
Ten einde loopt
Of er nooit meer
Iets leuks zal gebeuren
Ik wacht op het einde
Die niet komt
Ik weet niet
Wat ik moet
Zonder jou moet
De rest van
Mijn leven
Ik weet niet of ooit
De zon weer zal
Gaan schijnen
Zoals hij dat deed
In jou stralende ogen
Als in jouw glimlach
Zal ik ooit nog dansen
Over de stralen
Van een glimlach
Zo warm, zo lief
Maar dan van iemand
Die mij wel lief heeft?
Die mij warmt,
Kust, laat rusten
In zijn grote armen?
Zal ik ooit uit deze nacht
De dag terug vinden?
Ik weet het niet
Ik wacht….
Terwijl de seconden
Langzaam voorbij kruipen
Tranen stromen
Over mijn wangen
Zoals druppels bloed stromen
Over mijn gebroken hart.