»Zo.. lusteloos«
Kijk in mijn ogen
En vertel me wat je ziet
Een gelukkig meisje
Of een meisje met ontzettend veel verdriet?
Als je het eerste zegt
Ken je me absoluut niet
Als je het tweede zegt
Ken je mijn diepste verdriet
Al mijn woede
Al mijn pijn
En de grootste reden
Waarom ik liever niet meer hier wil zijn
Raar dat je leven zomaar ineens kan veranderen
Zonder dat je dat wilt
Je weet dan niet meer wat je moet
Dat je het liefst alle woede uit je gilt
Vroeger was ik vrolijk
Ik deed alles met plezier
Maar nu..
Nu ben ik liever niet meer hier
Ik ben zo lusteloos
Ik heb nergens meer zin in
Alles wat ik vroeger met plezier deed
Doe ik nu met tegenzin
Ik beleef nergens meer echt plezier aan
Het is zo stom
Ik wil zo graag gelukkig zijn
Waarom kan dat niet, waarom!?
Door alle problemen die ik heb
Verkloot ik mn leven alleen nog maar meer
En mn leven was al tien keer niets
Wanneer kan ik weer echt gelukkig zijn, wanneer?!
Ik heb mn tranen
lang weg weten te stoppen
Ik voelde ze al zo lang
achter mn ogen kloppen
Ze kwam niet onverwacht
Misschien hebben ze gewoon
op het juiste moment gewacht
In een stortbui
zijn ze naar beneden gekomen
De vloed hield niet op
en bleef maar stromen
Maar naar regen
Komt zonneschijn
En dat zal ook zo
met míjn tranen zijn
Ik huil zo veel
Omdat ik gelukkig wil zijn
Ik wil een gewoon leven
Zonder al die pijn!
-- Het is niet zo'n sterk gedicht, maar zo voel ik het gewoon... --
©Kirr, 04-02-07, 17:02