Albrecht Paul: | Dinsdag, januari 29, 2002 11:11 |
'nooit' lees ik niet graag. Maak er 'niet' van, dan blijft het nog even kil, maar vermoeit het minder. Het voorlaatste couplet is wat verwarrend. Plotseling zie ik daar een bange mens, niet de onverschillige, humorloze dood. heel mooi is je laatste couplet: de dood laat een verleden achter, maar maait de toekomst weg. |
|
Hans Winter: | Zondag, januari 27, 2002 07:23 |
Was je zo sterk als steen, doorzichtig regende leven stroompjes door je heen. Bracht het bestaan je tot beven, spleet je zo hard zo uiteen, in zand werd je naam geschreven. Werd er warmte tot hitte tot geen vaste vormen tot glas verheven, doorzichtig gemaakt in geween, bleek het een deur, open gebleven zeker zo sterk als de steen. |
|
GidovanGent: | Zaterdag, januari 26, 2002 19:38 |
knap stuk | |
Auteur: nena | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2002 | ||
Thema's: |