Je fluistert zacht,
Ik wordt overwelft door geheimzinnigheid,
De rillingen lopen over mijn rug,
Zijn het mijn eigen gedachtes?
Of zijn het toch jouw woorden,
Die jij mij heel stil influistert,
Veel onwetendheid, en weinig woorden,
Het lijkt bijna,
Of jij mij express pijn wilt doen,
Door niet te zeggen wie je werkelijk bent,
Door je niet te laten zien,
Af en toe en vage schim,
Is het enige wat ik van jou op kan vangen,
Je probeert de heerser te worden van mijn gedachten,
Opnieuw fluister je in mijn oor,
Op die gemene,
Maar toch liefdevolle geheimzinnige manier,
Dan sterven je woorden weer langzaam af,
Ik probeer mijn gedachtes op een rij te zetten,
Het lukt niet,
Ik kan niet vinden wat ik zoek,
Omdat ik niet weet wat ik vinden moet,
Opeens een koude lucht,
Ik beef van top tot teen,
Weer hoor ik vage woorden,
Totdat je bij één woord blijft hangen,
Alles om me heen wordt pikzwart,
Het enige wat ik nog kan zien,
Is een vage schim die mijn kant op komt,
Een schim die opeens omgetoverd word,
in een vel wit licht,
Mijn ogen doen pijn,
Ik sluit ze,
Zachtjes fluister je het laatste woord,
Opnieuw in mijn oor,
Het woord Dood,
Is het enige wat ik nog hoor...