Zo bouwt men dus verandering op
vanaf de aarde, wortels diep
in de grond, kracht verzameld
in de buik, twee vingers breed
onder de navel op de buik
Bij elke stap, trekt men
de worteling in, het lijkt
wel elastiek dat zich zorgeloos
uitrekt en krimpt en bindt
zo beweegt een mens vooruit
Soms doet men passen achteruit
omdat de weg nu eenmaal zo loopt
een rechte lijn tussen twee punten
vaak niet de kortste blijkt te zijn
de theorie hobbelt achter de praktijk