Soms zie ik jou lach,
Dat is wat het goed maakt, mijn dag.
Als jij dan verdrietig kijkt,
Is het net alsof je op mij lijkt.
Soms wil ik je een knuffel geven,
Maar ik ben bang dat jij alleen gaat beven.
Dat je bang bent voor mij,
Bij die gedachte raak ik helemaal niet blij.
Soms zou ik je willen zeggen wat ik echt voel,
Maar beter houd ik toch mijn smoel.
Dat had ik beter niet kunnen doen,
Kon ik maar terug naar die fout van toen.
Soms zie ik hem niet meer staan,
Ik vraag me af, waarom komt er nou een traan?
Nee, je staat bij haar,
De vriendschap is over, klaar…