Het ging zo gemakkelijk , je lieten meeslepen. Ik voel war in me alsof ik mezelf niet ben. Is het zo erg mezelf niet te zijn is het zo erg me voor te doen als iemand anders, je voelt je er toch goed bij ? Maar nu is het anders.
Mijn vriendschap is voorbij. Dat allemaal door mij.
Nu zit ik opgesloten in iets dat ik niet ben. Vaak wil ik sorry zeggen maar ik heb het gevoel dat ze mij niet meer kent. ik huil mezelf vaak in slaap. IK voel veel verschillende dingen in me ik heb het gevoel dat ik alles verkeerd doe , sorry zeggen klonk ineens zo vaag. Maar het moest graag of traag. Dus ik probeerde het stap voor stap en het antwoord, is waar ik nu op wacht.