mijn heim
kan iemand mij nog horen
nu mijn stem verder klinkt dan ooit
en ik verloren voel
een haperende toekomst
éénzaam en zonder doel
de spuigaten vol geopend
het water van het Wad in mijn ruim
diep ingescheept, voer ik met het tuig
sneller dan de wind
om mijn boeg die t schuim ontmaagdt
en brokken wier doorklieft, lieft mijn
heim die ik voorgoed verlies nu ik stad
en land verlaat en verkies
om t volgen van de spiegel die in t vooronder
diep verankert zit….
elze
_Ria_: | Vrijdag, februari 02, 2007 13:18 |
Zeer prachtig geschreven! leef je leven het duurt maar even voor je het weet kan de dood komen zo onverwachts ik heb het begrepen twee colega''s van mijn man lachtte s morgens nog enkele uren later waren ze dood! Liefs |
|
hiljaa: | Maandag, januari 29, 2007 14:31 |
diep verankert het gevoel van de wad steeds weer dragend de dood en de smart sterk gedicht knufjeliefs--hiljaa-- |
|
lommert: | Zondag, januari 28, 2007 22:28 |
intens mooi gedicht groet wil;)lem |
|
MizzTeaQ: | Zondag, januari 28, 2007 20:28 |
Wat een pracht wederom... Voor mij is dit pure poëzie...! Met bewondering gelezen. Liefs, |
|
Jan van Dord: | Zondag, januari 28, 2007 18:50 |
Weer een pracht van een gedicht !!! jan |
|
Cora (ZIJ): | Zondag, januari 28, 2007 15:53 |
Wat een geweldig gedicht lieve Elze, jouw stem wordt altijd wel gehoord, liefs, |
|
Hilly N: | Zondag, januari 28, 2007 14:45 |
Varend door het schuimend water. Stilte, niets dan eendengesnater. Wolken drijvend in een blauwe lucht ze dreigen wat. Een verademing, het mooie wad. Heerlijk om hier te komen. Wat te mijmeren, wat te dromen. Lieve groet, Hilly |
|
Windwhisper: | Zondag, januari 28, 2007 14:17 |
Prachtig dit...lievend gelezen, zo mooi jouw wad . Liefs Cobie |
|
Peter van Tiel: | Zondag, januari 28, 2007 14:14 |
Ik bewonder steeds je poëzie je mooie woordenschat die jij gebruikt steeds weer die zet je hier dan neer ik lees je graag, weet je soms alles, soms een beetje maar elke dag wel wat zo, nu weet je dat ook weer tot een volgende keer fijne zondag voor jou en voor Lia, je vrouw van, Winny en Peter. |
|
Innerchild: | Zondag, januari 28, 2007 13:28 |
''t Doet me wat ... M. |
|
erje: | Zondag, januari 28, 2007 13:10 |
jij kunt echt maagdelijk over het wad schrijven schitterend het doorklieven van wier, geroeten erje | |
Klaes: | Zondag, januari 28, 2007 13:02 |
ik hoor jouw stem in echo over het wad groet/klaes |
|
switi lobi: | Zondag, januari 28, 2007 13:02 |
De spiegel reflecteert oogopslag van zuiverheid jouw menszijn spiegelt zich daarin vanaf het einde tot een nieuw begin.. Wat schrijf je toch mooi. Dikke kus, liefsliefs...switi lobi |
|
M@rcel: | Zondag, januari 28, 2007 13:01 |
machtig... stilmakend mooiiii... Knuff/liefs M@rcel |
|
_Ria_: | Zondag, januari 28, 2007 12:58 |
Fantastisch gedicht! Liefs |
|
dishesqueen: | Zondag, januari 28, 2007 12:55 |
prachtige beeldspraak,een fantastisch mooi gedicht dat ik met bewondering heb gelezen... | |
Lia van der Fluit : | Zondag, januari 28, 2007 12:54 |
wow............ | |