10 april 1921 - 26 januari 2007
Woorden schieten tekort,
Als ik zeggen wil hoe bijzonder u bent.
Het waren die gewone dingen,
Waar iedereen u in herkent.
U gaf ons mooie gebaren,
Vele grote, andere o zo klein,
Waarmee u ons vertelde,
Hoe bijzonder wij allen zijn.
Zo bakten we samen koekjes,
En mochten we mee naar de schildersclub.
U leerde ons de kleine dingen waarderen,
En toonde ons het ware geluk.
Dan gingen we uit logeren,
Alles mocht, niets was te gek.
Uw huis was voor mij een thuis,
Voor iedereen was het een warme plek.
Jeetje oma, wat mag ik me toch gelukkig prijzen,
Dat ik zoveel met u heb meegemaakt.
U had het hart op de juiste plaats,
Met liefde en warmte werden wij allemaal geraakt.
Lieve, allerliefste oma,
Wat zal ik u ongelooflijk missen.
Al deze herinneringen,
Zijn nimmer uit mijn geheugen te wissen.