ik ben je kwijt
alweer een traan over mijn wang
zoveel verdriet maakt mij bang
bang voor de toekomst en het verleden
bang voor dingen wie we deden
spijt van dingen die ik een rotte bui heb gedaan
voel me rotter dan een rotte banaan
zelfs de alcohol helpt niet meer
ik voel me rotter keer op keer,
ik heb je gekwetst met wat ik dacht
ik heb je verder van me af gebracht.
ik weet huilen helpt me ook niet
maar jah en komt gewoon geen einde aan mijn verdriet.
ik mis je zo verdomt veel.
tis alsof de duivel met me speel
juist waar ik zoveel om geef doe ik pijn
misschien geloof je me niet, maar das dan fijn
als ik zelf maar weet dat ik de waarheid vertel
veel pijn doet dit wel,
maar ik kan er niks meer aan doen, ben denk ik te ver gegaan
ik schop alles naar de maan
ik ben gewoon een hondelul
een enorme sul
er is nog een ding dat me een beetje omhoog tilt
dat is de hoop dat je ooit nog met me praten wilt
Written by Bart kempers © 1998 - 2006