het einde
allebei zaten we enorm verkeerd.
maar het is mijn fout, dat is wat jij nu beweerd.
jammer dat je alles zo moet verwerken.
jammer dat je de negativiteit zo duidelijk laat merken.
vind het echt vervelend dat het zo heeft moeten gaan.
je bent echt neit de enige die heeft geleden, neem dat van mij aan.
beiden zijn we hier niet onschuldig.
je houd jezelf dat wel voor, en heel zorgvuldig.
kennelijk kun je nog steeds niet inzien dat,
je mij zelf in het nauw gedreven had.
maar elke dag denk ik nog terug aan de mooie tijd.
want ik koop niets meer van haat en nijd.
ik heb je tenslotte zelf in de armen van een ander gejaagd.
en onze impulsiviteit heeft 'ons' dwars door midden gezaagd
Written by Bart kempers © November 2006