»Jij vind het ook moeilijk, zeggen ze..«
Het voelt zo goed
te horen dat jij
het ook zo moeilijk vind
Maar toch doet het pijn
Dat boze gevoel
Ik kan niet meer bij je zijn
Die goede tijden
Zijn voorbij
Ik heb alleen nog
Wat herinneringen
Wat mailtjes en wat foto’s
Al die keren
Die lange weg gelopen
Vol met vallen en kuilen
Met vallen en opstaan
Maar met jou
Kwam ik er altijd wel
Nu niet meer [w]
Als ik werkelijk moet zeggen
Wie of wat jij voor me bent
Als ik dat moet uit gaan leggen
Dan zijn de meeste woorden
eigenlijk overbodig
Ik heb je zo erg nodig..
Ik heb verdriet, pijn
om jou
omdat jij zomaar mijn hand los liet
Het is echt wel even wennen
maar misschien
gaat het ook wel zonder jou
Ik denk het niet
maar wie weet..
Jij verlaat me
de pijn die ik daardoor heb
is vreselijk
het knaagt aan mn hart
Ik kan het niet uit mn hoofd zetten
dan maar ziek van verlangen naar jou
dan maar dat wachten op ooit
Het zal er niet meer van komen
maar misschien
ben ik toch liever alleen
alles voor mezelf houden
geen problemen meer met anderen
Alleen huilen, alleen lijden
’s Nachts huil ik in bed
om alles wat in mn hoofd zit
eruit te krijgen
Ik voel me dan zo klein
en onbegrepen..
Dat gevoel
dat jij het ook moeilijk vind
om mij los te laten
mij alles alleen te laten doen
omdat ik geen andere hulp wil
Dat gevoel
Is wel fijn
maar het doet me ook zo’n verdriet
Ik zou het aller, aller liefste
Toch elke week
Bij je willen zijn..
Misschien weet je niet
Wat het allemaal met je doet
Ik maar vind dat je moet weten
Dat ik niet weet
Wat ik zonder je moet!!!
-- Yvette ik kan niet zonder je! Ik ben verloren zonder jou. Ze zeggen dat jij het ook moeilijk vind om mij te laten gaan en niet meer met me te praten. En weetje, ik geloof het graag… [w] --
©Kirr, 26-01-07, 15:44