Ik zie hoeveel verdriet je hebt,
maar zelfs door mij laat jij je niet helpen.
ik zie de pijn in je ogen
bij elke stap die je neemt..
De dingen die je doet,
je hebt ze zelf niet meer in de hand
je wilt er bij horen
maar wat maakt dat nu nog uit?
Je maakt je zelf kapot
met de dingen die je zegt
met de dingen die je doet
school kan je helemaal niets meer schelen.
je bent liever bij je "vrienden"
Nu lijkt het soms zo mooi
zo zonder zorgen, zo zonder verdriet
maar na een tijdje lijkt het weer te veranderen
en voel je, je opgesloten in jezelf..
Ik probeer je te begrijpen
te snappen hoe jij je voelt
maar soms is het zo moeilijk
omdat jij me niet laat helpen..
Je ziet niet hoe belangrijk echte vrienden zijn
ze zullen er altijd voor je zijn
je helpen met de problemen die je hebt
maar nu, door je gedrag, verlaten ze je,
een voor een..
Je familie, ze waren eens zo belangrijk voor je
ze waren je hart, ze waren je alles
maar ze verliezen je, beetje bij beetje
en het laat je koud..
Ik zie je zitten in je kamer
je kijkt naar de dingen die eens zo belangrijk voor je waren
een traan loopt over je gezicht.
je vraagt jezelf af waar je mee bezig bent..
Maar je begrijpt jezelf niet meer
je kent jezelf niet meer terug
als je naar jezelf in de spiegel kijkt
zie je een ander persoon;
zo kil, zo koud..
De toekomst is een groot vraag teken
als we die tijd nog halen
nu gaat het voor jou om plezier
met je "vrienden"
Ik vraag me af wat ík kan doen
om je te helpen jezelf terug te vinden
het lijkt zo ingewikkeld
je snapt het niet meer..
Je luistert naar de woorden die ik zeg,
maar je begrijpt ze niet
je luistert naar ze, opnieuw en opnieuw
maar je snapt niet wat ik bedoel,
wat ik je probeer te zeggen..
Zoals je ziet wil ik je helpen
helpen je zelf terug te winnen
weer vrij te zijn
weer écht blij te zijn..