Jij
Je mooie blonde haren
Je neus en je mond
Je ogen bol en rond
Tis haast niet te evenaren
Dat jij mij moest verlaten
Waarom jij, o waarom jij
Je maakte me altijd zo blij
Ik kan je nu wel haten
We zouden zo gelukkig worden
Maar ach, het mocht niet baten
De dokters konden niets meer doen
Je hebt het leven gelaten
en leeft nu voort in gedachten
en ik kan nu alleen nog naar je smachten