Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
je had al een vrouw
ja ik ben erin gelopen
de liefdevolle woordjes
de tedere blikken
zo ben je in mijn leven gekropen
je zei ik hou van jou
ik gaf je mijn liefde
geloofde in ons
maar je had al een vrouw
de pijn in mijn hart
elke nacht weer
huil ik tranen
proef ik bittere smart
ik weet niet wat te doen
denk alleen maar aan jou
wat je met me deed
en voel me zo groen
dacht aan liefde voor het leven
maar heb denk ik mijn hart
en leven aan jou
ondoordacht en te snel gegeven
nou voel ik de eenzaamheid
de pijn van drama
voor de rest van mijn leven
dat is een hele lange tijd
Reacties op dit gedicht
moonbeam vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
moonwoman
:
Zaterdag, januari 27, 2007 15:41
gemeen van hem!
mijn troostknuffel en kusje voor jou!
lieve groeten.
sunset
:
Donderdag, januari 25, 2007 19:36
Pijnvol voelbaar. En intens gemeen om niet vanaf het eerste moment eerlijk te zijn.
Liefs, sunset
Over dit gedicht
Auteur:
moonbeam
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
25 januari 2007
Thema's:
[Houden van]
[Eenzaamheid]
[Liefdesverdriet]