Stilte in de trein
nu zit ik hier alleen in de trein
ik snap niet dat het zo kan zijn
het is hier zo bijzonder stil
ik heb het koud, het is hier kil
ik voel me niet op mijn gemak
het enige wat bij me ligt is een zak
het is nog zo lang rijden
ik zal tot dan moeten lijden
ik ben moe, het is al veel te laat
en mijn pyjama is gescheurd tot in de naad
nog heel even en we zitten in het midden
het komt goed laat me er om bidden
maar toch ben ik heel bang
het is hier te stil, ik hoor zelfs geen gezang
ik wou dat het allemaal een droom was
of dat ik het gewoon ergens in las
de chauffeur die negeert me volkomen
het enige wat ik kan is kijken naar de bomen
maar ineens wordt ik wakker
iemand zegt me: “sta op makker”
het is allemaal maar een droom
toch ben ik nog erg loom
de stilte is gelukkig voorbij
nu ben ik terug blij
Sanne meynen