Het doet pijn...
Wat doet het pijn
je zo te zien,
te voelen,
hoewel alles wel
vermoed werd maar,
steeds door jou van
tafel geveegd.
Wat doet het pijn
je zo machteloos
te zien en zo ook
zelf nutteloos
te zijn,
want woorden
zijn slechts dragers
van lucht en zijn niet
in de mogelijkheid leed
te verzachten.
Zacht wil ik wel voor je zijn,
zoals jij soms hard bent
en zo mooi bent dan, ook al
doe je onverschillig.
Het doet pijn je te voelen
onder mijn vingertoppen,
die zacht over je huid gaan
en je zachte kwetsbaarheid
voelen, die je zo angstvallig
verbergt.
''Er is erger''
inderdaad, mijn lieve,
maar het noemwoord daarvan
is erg. en dat is al meer
dan erg genoeg.
je zo te zien,
te voelen,
hoewel alles wel
vermoed werd maar,
steeds door jou van
tafel geveegd.
Wat doet het pijn
je zo machteloos
te zien en zo ook
zelf nutteloos
te zijn,
want woorden
zijn slechts dragers
van lucht en zijn niet
in de mogelijkheid leed
te verzachten.
Zacht wil ik wel voor je zijn,
zoals jij soms hard bent
en zo mooi bent dan, ook al
doe je onverschillig.
Het doet pijn je te voelen
onder mijn vingertoppen,
die zacht over je huid gaan
en je zachte kwetsbaarheid
voelen, die je zo angstvallig
verbergt.
''Er is erger''
inderdaad, mijn lieve,
maar het noemwoord daarvan
is erg. en dat is al meer
dan erg genoeg.
Reacties op dit gedicht
| Ebelientje: | Zaterdag, maart 10, 2007 12:05 |
| Apart gedicht een beetje vreemd maar wel erg mooi.. | |
| *silliej*: | Zondag, januari 21, 2007 13:24 |
| zo ontzettend mooi.. liefs,silliej |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Eekhoorntje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||