Haal mij uit de chaos
Lava druppels druipen in mijn open hoofd.
Ze spetteren vechtend op mijn goed gevoel.
Het is zo’n chaos hier vanbinnen ik ben verdoofd
Hersens, explosies, als je weet wat ik bedoel.
Wie zal het winnen in die maalstroom van geweld.
Het is of Pandora al haar rampen losliet in mijn brein.
Alsof Vulcanos mij met zijn hamer heeft geveld.
Ik wil mij verdrinken in Dionysos’ bedwelmende wijn.
Redt mij uit dezes kolk van tragedie en laveloos verdriet.
Til mij op je rug Pegasos, vlieg mij weg, hier heel ver vandaan.
Breng mij naar die heuvelrug waar ik weer vol levenslust geniet.
Toe eenhoorn, help mij want ik ben te moe, om uit dit dal van droefenis zo hoog alleen te gaan.
pixies: | Woensdag, februari 14, 2007 00:24 |
Ik geloof in sprookjes Mooie lijn van schrijven, met rust en veel, heel veel emoties te samen En het gaat je lukken! Groet voor deze nacht |
|
Windwhisper: | Zaterdag, januari 20, 2007 22:36 |
Ach lieve Roger, ik kan me je verwarring zo voorstellen en je wanhoop en je pijn, je zou zo graag anders willen, Ik sla mijn armen maar om je heen. Liefs Cobie. Met een extra knuffel |
|
lexx: | Zaterdag, januari 20, 2007 21:57 |
Ola,griekse mythologie nietwaar?! Hm ja,dan wil verwarring ronddwarrelen spannend dicht .. |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2007 | ||
Thema's: |