Gedichten boeien mij al sinds lange tijd.
Daar kan ik geluk, maar ook kommer en kwel in kwijt.
Vaak kom ik gevoelsmatig bekende gedichten tegen.
Dan denk ik: dat zou ik hebben kunnen geschreven.
Zoveel mensen die denken langs dezelfde lijn.
Wie dat weet, hoeft nimmer meer eenzaam te zijn.
Niet iedereen is het schrijven van een gedicht gegeven.
Daarom is het fijn dat anderen hun werk delen.
Gedichten die ik mooi vind bewaar ik graag.
Maar verwarrend is het wel, soms zit ik met een vraag.
Heb ik dit moois zelf bedacht?
Of heb ik het slechts gevonden in een rusteloze nacht.
Er is nog slechts één gedicht waarbij ik twijfel in mijn bestand.
Maar ik weet het vrijwel zeker, ook deze is van mijn eigen hand.
Heel misschien komt er toch protest als ik het publiceer.
Dan ga ik er niet om vechten, daarvoor waardeer ik de woorden te zeer.